Why has the land been ruined and laid waste
like a desert that no one can cross? Jeremiah asks a very relevant question.
The consequences of sin and turning against God were deadly in his time, as
Israel ignored God’s will, and they continue to be deadly today when we think
we can make it on our own. What’s more, sin grasps not only our hearts and
minds, but all of creation.
The land is ruined, and the creation groans as
in the pains of childbirth (Rom 8:22) and will continue to do so until Christ
comes back to reconcile to
himself all things, whether things on earth or things in heaven, by making
peace through his
blood, shed on the
cross (Col 1:20). Imagine: this means that despite the despairing circumstances
there is not one square meter on the face of earth where Christ would not lay
the claim: this is mine! Until that wonderful day, however, let’s pray that
“the wise not boast of their wisdom or the strong boast of their strength
or the rich boast of their riches”, but that we all set our hearts and minds to
God’s frequency, and humble ourselves to remember Christ’s sacrifice for us.
Waarom
is het land te gronde gegaan, doods geworden als de woestijn, waar niemand
doorheen trekt? Een relevante vraag die Jeremia stelt. De gevolgen van zonde en
zich tegen God keren waren dit keer fataal, nu Israël Gods wil had genegeerd.
Dit blijft ook fataal voor ons vandaag, wanneer we denken dat we het alleen
kunnen redden. Bovendien overheerst zonde niet alleen onze eigen harten en
gedachten, maar de hele schepping.
Het
land is te gronde gegaan, en de hele schepping zucht alsof ze in barensnood is
(Rom. 8:22) en zal dat blijven doen totdat Christus terugkomt om alle dingen
weer met Zich te verzoenen, zowel op aarde als in de hemel (Kol. 1:20). Stel je
voor: dit betekent dat er ondanks de wanhopige omstandigheden geen enkele
vierkante meter op aarde is waarvan Christus niet ooit zal zeggen: dit is van
mij! Maar laten wij tot aan die heerlijke dag dit gebed blijven bidden: “de
wijze roeme niet op zijn wijsheid, en de sterke roeme niet op zijn kracht, de
rijke roeme niet op zijn rijkdom”, maar dat we onze harten zullen instellen op Gods
frequentie, dat we onszelf nederigen en Christus’ offer voor ons altijd voor
ogen houden.
Arttu Mäkipää